الگو های نوین نیازسنجی آموزشی در سازمان ها

امروزه آموزش و بهسازي منابع انساني به عنواني يكي از استراتژي هاي اصلي دستيابي به سرمايه انساني و سازگاري مثبت با شرايط متغير قلمداد مي شود و از اين رو جايگاه و اهميت راهبردي آن در بقا و توسعه سازماني نمايان شده است. بديهي است اين فعاليت نيز مانند هر فعاليت سازماني ديگر مستلزم برنامه ريزي صحيح و اصولي بوده و نيازسنجي اولين اقدام در برنامه ريزي محسوب مي شود. اين مطالعه به منظور بررسي ويژگي هاي يك الگوي نيازسنجي مطلوب و نيز مناسب ترين شرايط اجرايي، زماني، مكاني و كاربردي ترين الگوهاي نيازسنجي در سيستم بهداشت و درمان انجام شده است. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي - پيمايشي است و در آن 80 نفر كه شامل 40 نفر مديران و معاونان شبكه ها و  40نفر كارشناسان ستادي و بهداشتي شبكه هاي بهداشتي و درماني در سطح استان اصفهان به صورت سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات از طريق پرسشنامه اي كه روايي آن با روش روايي محتوا و پاياني آن با روش آزمون مجدد تاييد شده بود جمع آوري گرديد. داده ها با نرم افزار SPSS و با روش هاي آماري به صورت توزيع فراواني و انجام آزمون كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.

نتايج پژوهش نشان داد كه براي نيازسنجي نيازهاي سازماني كاركنان، الگوهايي مناسب هستند كه داراي ويژگي هاي زير باشند: مفهوم نياز را به عنوان برداشت تركيبي و نيز به عنوان فاصله بين وضع موجود و مطلوب بسنجد- منابع تعيين نياز، كاركنان شاغل در شبكه و آرمان ها و اهداف سيستم باشد- از ابزارهايي نظير پرسشنامه و مشاهده مستقيم استفاده شود- شناسايي نيازها در سطح منطقه و در سطح شغل و ملاك تعيين الگو، ميزان مشاركت كاركنان باشد- مناسب ترين شرايط زماني نيازسنجي در چند مرحله و مناسب تريني شرايط مكاني تجمع نمايندگان كاركنان در يك مكان خاص باشد - مناسب ترين شرايط اجرايي، تجمع نمايندگان در يك مكان خاص و تكنيك دلفي و كاربردي ترين الگوها، الگوهاي تركيبي و الگوهاي هدف - مجور باشد. نيازسنجي آموزشي اساسي ترين گام در برنامه ريزي آموزشي سيستم بهداشت و درمان و آموزش پزشكي است و تعيين نيازها براساس الگوها و تكنيك هاي دقيق، مي تواند اثر بخشي و كارايي برنامه ريزي اين سيستم را افزايش دهد.