یادگیری الکترونیکی در منابع مختلف با عناوین دیگری نیز به کار می رود که می توان به مواردی هم چون آموزش مبتنی بر وب، آموزش مبتنی بر رایانه، یادگیری شبکه ای، آموزش متصل، آموزش از راه دور، یادگیری آنلاین، و یادگیری مجازی اشاره نمود.
بعد از جنگ جهانی دوم، در نیمۀ قرن بیستم، به ویژه بعد از دهۀ 1970، زمانی که رایانه و سایر فناورهای اطلاعاتی به عنوان ابزارهای جدید آموزش به حیطۀ عملی آموزش و پرورش راه یافتند، کاربرد های جدیدی را ایجاد کردند. این تحولات بسیار بیشتر از تحولاتی است که بعد از سال 1949 زمان آغاز به کار تلویزیون همگانی در آمریکا و سپس در سایر کشورهای دیگر بوده است. نگاهی به سیر تحولات اخیر در نظام آموزشی نشان می دهد که بیشتر این تحولات در مرحلۀ استفاده از فناوری آموزشی بیشتر برای پرسش و پاسخ و کسب مهارت های اولیه فناوری بوده است. این امر زمینه ی کاربرد فناوری ها برای برای مهارتهای اساسی و پایه را روشن می سازد. گسترش بیشتر فناوری و کاربرد روز افزون آن در اخبار مختلف منجر آموزش مهارتهای پیشرفته شد.
استفاده از فناوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی مانند اینترنت و نظام های چند رسانه ای به عنوان ابزارهایی برای بهبود کیفیت آموزش و یادگیری از طریق عرضه ی تسهیلات دسترسی آسان به منابع و خدمات آموزشی، و نیز فراهم کردن ساز و کارهایی چون تعامل و همکاری از راه دور، نظام های آموزشی را توانا ساخته تا بتواند آموزش خود را در گستره ی وسیعی عرضه کنند. یادگیری الکترونیکی که محصول بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزۀ آموزش است، نوع جدیدی از آموزش است که در آن نیازی به حضور دانشجویان، دانش آموزان و کارآموزان در کلاس های برنامه ریزی شده نیست.
یادگیری الکترونیکی در منابع مختلف با عناوین دیگری نیز به کار میرود که میتوان به مواردی همچون آموزش مبتنی بر وب، آموزش مبتنی بر رایانه، یادگیری شبکهای، آموزش متصل، آموزش از راه دور، یادگیری آنلاین، و یادگیری مجازی اشاره کرد.
اساساً همه این اصطلاحات به فرایندهای آموزشی که فناوری اطلاعات وارتباطات(تلویزیون، رادیو، اینترنت، ماهواره و غیره) برای هماهنگی روشهای آموزش ویادگیری همزمان و غیر همزمان به کار میبرد، اشاره دارد. با یک بررسی دقیق مشخص میشود که این اصطلاحات اشارهی کمی به تفاوتهای فرایندهای آموزشی دارند و از این رو نمیتوانند مترادف با اصطلاح یادگیری الکترونیکی به کار روند. مفهوم یادگیری الکترونیکی بیش از آن چیزی است که ما آن را یادگیری آنلاین، یادگیری مجازی، آموزش توزیع شده، یادگیری شبکهای و یا یادگیری مبتنی بر وب مینامیم. با توجه به اینکه حرف E در یادگیری الکترونیکی(ELearning ) به معنی الکترونیک میباشد، یادگیری الکترونیکی باید همهی فعالیتهای آموزشی که توسط افراد درون شبکه و بیرون از شبکه، به طور همزمان یا غیر همزمان از رایانههای متصل به شبکه ویا جدا از شبکه و دیگر ابزارهای الکترونیکی انجام میشود را در بر گیرد.
با توجه به آنچه گفته شد میتوان یادگیری الکترونیکی را در دو معنای عام و خاص تعریف کرد. یادگیری الکترونیکی در معنای عام خود میتواند به صورت زیر تعریف شود:
((يادگيري الكترونيكي شكلي از يادگيري مي‌باشد كه از طريق ابزارهاي الكترونيكي متنوع (وب، اينترانت، اكسترانت، شبكههاي ماهواره‌اي، نوارهاي صوتي و تصويري، تلويريون محاوره‌اي، و لوح فشرده) عرضه، و باشيوه‌هاي مختلف (خودگردان، كنترل به وسيله آموزشگر) كنترل مي‌شود و به وسيلهی ساختارهاي گوناگون (دوره‌ها، ماژولها، فعاليتهاي يادگيري كوچك) اجرا مي‌شود، و اجراي آن بدون محدوديت جغرافيايي و زماني (يادگيري همزمان/غيرهمزمان) مي‌باشد)).
با توجه به تعریف فوق استفاده از هر گونه ابزار الکترونیکی در یادگیری میتواند به عنوان یادگیری الکترونیکی اطلاق شود، اما در معنای خاص آن که امروزه بیشتر به این معنا اشاره میشود
یادگیری الکترونیکی به استفاده از فناورهای مبتنی بر وب همچون فناوریهای ارتباطی همزمان و غیر همزمان، استفاده از پایگاه دادهها، کتابخانههای آنلاین، و غیره اشاره میکند. گاهی اوقات از یادگیری مبتنی بر وب در مفاهیم مشابهای همچون یادگیری آنلاین، کلاس درس مجازی یاد میشود.